کظم غیظ امام در برخورد با کنیزکی که به حضرت صدمه زد

مرحوم شیخ صدوق قدس سره در کتاب «أمالی» از عبد الرزاق نقل کرده است:

«جَعَلَتْ جَارِیَةٌ لِعَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ علیهما السلام تَسْکُبُ الْمَاءَ عَلَیْهِ وَ هُوَ یَتَوَضَّأُ لِلصَّلَاةِ (1)

فَسَقَطَ الْإِبْرِیقُ مِنْ یَدِ الْجَارِیَةِ عَلَی وَجْهِهِ فَشَجَّهُ، فَرَفَعَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ علیهما السلام رَأْسَهُ إِلَیْهَا. فَقَالَتِ الْجَارِیَةُ: إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ (وَ الْکاظِمِینَ الْغَیْظَ)، فَقَالَ لَهَا: قَدْ کَظَمْتُ غَیْظِی، قَالَتْ: (وَ الْعافِینَ عَنِ النَّاسِ)، قَالَ: قَدْ عَفَی اللَّهُ عَنْکِ، قَالَتْ: (وَ اللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ)(2) قَالَ: اذْهَبِی فَأَنْتِ حُرَّةٌ.»(3)

حضرت امام زین العابدین علیه السلام کنیزی داشتند که اوقات نماز برای حضرت آب آماده می کرد تا حضرت وضو بگیرند .روزی بر روی دست حضرت آب می ریخت و آقا مشغول شستن دست بودند. ولی بناگاه ظرف آب از دست او رها شد و به صورت منوّر و مطهّر امام برخورد کرد و صورت حضرت را مجروح و زخمی نمود. حضرت سرشان را به سوی او بلند کردند. کنیز عرض کرد: خداوند متعال می فرماید: (و [نیکوکاران] خشم خود را فرو می برند.) حضرت فرمودند: خشم خود را فرو بردم. باز کنیز گفت: (و از مردم در می گذرند.) حضرت فرمودند: خدا از تو گذشت. بار دیگر عرض کرد: (و خداوند نیکوکاران را دوست دارد.) حضرت فرمودند: برو، تو آزادی.

1- . در برخی از مآخذ به جای «یَتَوَضَّأُ لِلصَّلَاةِ»، «لِیَتَهَیَّأَ لِلصَّلَاةِ؛ تا حضرت برای نماز آماده شود.» است. (بحارالانوار، ج 66 ، 348.)
2- . آل عمران: آیهٔ 134.
3- . امالي الصدوق، ص202.