لندن در چهلمین روز توقیف نفتکش حامل سوخت ایران در جبل‌الطارق، سیگنال‌های سیاسی متفاوت از قبل مخابره می‌کند. اولین ساعات بامداد دیروز بود که مؤسسه رهگیری خطوط کشتیرانی «تنکر تراکرز» از ارسال سیگنال تغییر مقصد نفتکش توقیف شده ایرانی به سمت مراکش خبر داد، گزارشی که ابتدا با تردید‌هایی روبه‌رو شد، اما موضع‌گیری معاون سازمان […]
لندن در چهلمین روز توقیف نفتکش حامل سوخت ایران در جبل‌الطارق، سیگنال‌های سیاسی متفاوت از قبل مخابره می‌کند. اولین ساعات بامداد دیروز بود که مؤسسه رهگیری خطوط کشتیرانی «تنکر تراکرز» از ارسال سیگنال تغییر مقصد نفتکش توقیف شده ایرانی به سمت مراکش خبر داد، گزارشی که ابتدا با تردید‌هایی روبه‌رو شد، اما موضع‌گیری معاون سازمان بنادر و کشتیرانی ایران نشان داد که سیگنال‌های ارسالی نفتکش گریس -۱ با سیگنال‌های سیاسی که از لندن و تنگه جبل‌الطارق ارسال می‌شود، همخوان است. جلیل اسلامی، معاون دریایی سازمان بنادر و دریانوردی جمهوری اسلامی ایران، از علاقه بریتانیا برای آزادسازی کشتی ایران خبر داده و گفته که «اسنادی بین دو کشور مبادله شده که به آزادسازی این کشتی کمک می‌کند.» اسلامی به جزئیات بیشتری در این باره اشاره نکرده، ولی تأکید کرده که با توجه به رایزنی‌های دولت جمهوری اسلامی ایران پیش‌بینی می‌کند در آینده بسیار نزدیک نفتکش «گریس» با پرچم ایران به فعالیت خود در آب‌های بین‌المللی ادامه دهد. سخنان این مقام ایرانی که صبح دیروز ابراز شد، گمانه‌زنی‌ها درباره آزادی نفتکش ایرانی را بیشتر کرد تا جایی که یک مقام وزارت امور خارجه انگلیس با گفتن اینکه انجام تحقیقات درباره نفتکش گریس-۱ «بر عهده دولت محلی جبل‌الطارق است و مقامات منطقه جبل‌الطارق باید در مورد آن تصمیم‌گیری کنند» اولین سیگنال‌های تغییر مسیر لندن در بحران نفتکش‌ها را به جهان خارج مخابره کرد.
ناظران می‌گویند که هزینه‌های ادامه توقیف نفتکش ایرانی برای انگلیسی‌ها در حال افزایش است، به خصوص که ایران با فاصله کوتاهی بعد از توقیف گریس-۱ نفتکش امپرو را توقیف کرد. از این گذشته دولت بوریس جانسون، نخست‌وزیر جدید بریتانیا که با چالش بزرگی مانند برگزیت دست و پنجه نرم می‌کند، به دنبال این است تا با حل مشکل توقیف نفتکش امپرو به سایر مشکلات داخلی از جمله مسئله برگزیت بپردازد. نشنال اینترست چندی قبل با اشاره به تضعیف نیروی دریایی انگلیس نوشت: «بریتانیای کبیر روزگاری نیروی دریایی شگفت‌انگیزی داشت. ناو‌های جنگی آن کشور دارای اسامی‌ای مانند اولتیماتوم یا ضرب‌الاجل، شجاع و غیرقابل توصیف بودند. ناوگان دریایی بریتانیا بیش از آنکه باعث ایجاد حس غرور ملی در میان بریتانیایی‌ها شود باعث کسب اطمینان و تضمین تأمین منافع بریتانیا می‌شد».
در حالی که به نوشته نشنال اینترست، امروز ناوگان دریایی بریتانیا تنها به ۱۹ ناوگان جنگی سطحی حاضر در آب تقلیل یافته است که نیمی از آن‌ها در حال نگهداری هستند و همچنین فقط ۱۰ زیردریایی در آب فعال دارد، این نتیجه عدم سرمایه‌گذاری متناوب در حوزه دفاعی بریتانیا است. این نشریه می‌نویسد: «نتیجه این سرمایه‌گذاری ناموزون آن است که بریتانیا و سایر کشور‌های غربی امروز با کمترین قابلیت و توانایی حفاظت از منافع خود مواجه هستند و تقریباً هیچ توانایی‌ای در جلوگیری از رفتار نظامی که اخیراً در خلیج‌فارس از سوی ایران دیده‌ایم ندارند.» نشریه آلمانی دی ولت نیز نوشته است: «پس از آنکه ایران یک تانکر نفتی انگلیسی را در خلیج فارس به فاصله چند مایل دریایی از کشتی جنگی انگلیسی ربود و آن را به بندر‌عباس منتقل کرد، لندن متوجه شده که تقریباً هیچ گزینه‌ای برای مقابله با ایران ندارد؛ بنابراین مهم‌ترین موضوع این است که لندن راه‌حلی پیدا کند تا وجهه خود را حفظ نماید، اما در عین حال به بحران بین‌المللی کنونی در یکی از مهم‌ترین تنگه‌های جهان بیش از پیش دامن نزند.»
نظرات