اگر خداى نخواسته کسى در این سرما تلف شود !

این روزها هوا کمی بیش از پیش سرد شده است .
سرمایی که شاید ما فقط به فکر خود بودیم و وقتی از تلویزیون شنیدیم که روزهای آینده سردتر هم می شود ، برای روزهای سرد پیش رو برنامه ریزی می کردیـم .
ســـ و ا لــــ :
بیننا و بین الله  چقدر به فکر کسانی بوده ایم که این روزها سرپناه گرمی ندارند و بدنشان از سرمای این زمستان سرد ، تازیانه می خورد ؟!
اصلا شاید فکر می کنیم که در ایران دیگر فقیر نداریم ؟
و یا شاید همه فقراء از برکت واریز یارانه ها به حساب هایشان دیگر هیچ مشکلی ندارند ؟
و همه ی خانه هایشان گرم شده است ؟
و یا شاید هم فکر می کنیم که دیگر در قبال فقرای مملکتمان چیزی به گردن ما نیست و دولت باید عهده دار امور فقرا باشد ؟!
در زندگانی مستند حضرت امام خمینی رحمت الله علیه به نامه ای برخوردم . نامه ای که حضرت امام به فرزندشان آقا مصطفی نوشته اند . تاریخ نامه مربوط می شود به بهمن ماه سال 1342 .متن نامه بدین شرح است :

بسم اللَّه الرحمن الرحيم.
جناب نور چشمى، به قرارى كه مطلع شدم وضع فقراى قم بسيار بد است. اين معنى اينجانب را كاملًا ناراحت كرده است؛ مع الأسف با وضع حاضر، آنطورى كه بايد و شايد نمى ‏توانم به بندگان محترم خداى تعالى خدمت كنم. شما از قول من پس از اظهار تشكر از اشخاصى كه كمك كردند، به اهالى محترم و ثروتمندان معزز تذكر دهيد كه خداى تعالى اين روزها را براى امتحان پيش مى آورد. خوب است كه از امتحان الهى سرفراز بيرون بياييد، و هركس به مقدار مقدور خود به سادات محترم و ساير فقرا كمك كند. اگر خداى نخواسته كسى در اين سرما تلف شود، همه مسئول هستيم و از انتقام خداى تعالى مى‏ ترسم. والسلام عليكم و عليهم و رحمة اللَّه.
مقدارى وجه فرستاده شد. اين مبلغ كه شصت هزار تومان است با وجوهى كه اهالى محترم مى دهند در تحت نظر معتمدين محل، هر طور صلاح است، تقسيم شود؛ چه خاكه زغال و چه آذوقه و لباس.
 روح اللَّه الموسوى الخمينى.

امام خمینی رهبری بود که دغدغه ی درد مردم را داشت و این در حالی بود که حضرتش بعد 13 خرداد 42 به شدت تحت نظر بوده و هرگونه فعالیت ایشان حتی فعالیت های اقتصادی اش ، زیر ذره بین ساواک بوده است . با این حال حضرت امام خمینی با این پیام تکلیف همه ی اهل دین و دیانت را مشخص فرموده و درد دین داشتن را به مردم می آموزند .